Asociación de Acordeóns de Cedeira
Eirexa 10
15350 Cedeira
Teléfono: +34 639089618
Correo electrónico: cuxxa45@gmail.com
A Asociación de Acordeóns de Cedeira, estará presente na primeira semana de decembro, no concurso nacional de Arrasate (Euskadi) coa participación de 14 músecos cedeirenses. Dous quintetos Cámara 1 e 2, un dúo en Cámara 3 e nas Categirías A e C, Andrés García e Lara Labraña.Grandes trunfos para estos nen@s da Vila de Cedeira.
Por outra banda sigue a preparación musical a cargo de Xavier Díaz Carrasco de cara ao proxecto CEDEIRA EN CUBA, para agosto de vindeiro ano 2023. Esta preparación está subvencionada polo Concello de Cedeira. Tamén recibimos axuda do Concello para mercar un acordeón Pigini para uso de aqueles nen@s que non teñen medios para compralo eles mesmo, polo que queremos mostrar noso agradecemento ao Concello de Cedeira.
La Asociación de Acordeóns de Cedeira, estará presente en la primeira semana de decembro, en el concurso nacional de Arrasate (Euskadi) con la participación de 14 músicos cedeirenses.
Es de resaltar la participación de dos quintetos en Cámara 1 y 2, un duo en Cámara 3 y en Categorías A y C, Andrés García y Lara Mencía Labraña. Grandes triunfos para estos músicos de la Villa de Cedeira.
Por otro lado continúa la preparación musical a cargo de Javier Díaz Carrasco de cara al proyecto CEDEIRA EN CUBA, para agosto del próximo año2023. Esta preparación está subvencionada por el Concello de Cedeira. También recibimos ayuda del Concello para comprar un acordeón Pigini para uso de aquell@s niñ@s que no tienen medios para compralo, por lo que queremos reflejar en esta web nuestro enorme agradecemento al Concello de Cedeira.
<a href="http://www.xuntos.info" target="_blank" title="Xuntos">Xuntos</a>
Santo André de Teixido.
Posiblemente fai 60 anos.
Uns romeiros galegos, emigrados á Arxentina, facían a festa despois da camiñata e da misa.
Cantaban e bailaban ao son dun acordeón (posiblemente unha concertina ou bandoneón, en calquera caso un acordeón diatónico).
Alí había un neno que non lle quitaba ollo ao instrumento. Nunca tal vira. Os romeiros non podían crer que un pequeno se interesase tanto por aquel instrumento, de xeito, que non puidese mirar para outro lado que non fose o do acordeón.
Aqueles romeiros prendaronse deste neno e, unha vez rematada a festa, xa de noite, regaláronlle o acordeón, sen decatarse que estaban axudando ao nacemento doutro músico. Neste caso un cedeirés de moito talento.
A partires de aquel dia, Talau, que así se chamaba o neno en cuestión, sobriño de Baldomero (que lle regalou o acordeón có que ía a festear) e de Modesto, non parou de tocar, ata tal punto que axiña escomenzou a facer as suas propias festas para os romeiros que chegaban e durmían no Santo André.
Foi tal a sona que acadou na contorna, que o chamaban de pobos vecinos como a Pedra, San Adrián e outros lugares, que compartía coas actuacions habituais no Santo André.
Contan que nunha ocasión, tocando en San Adrián, a orquesta contratada pola comisión tivo que parar porque toda a xente estaba a bailar ó son do acordeón de Talau.
Houbo un momento en que Talau marchou para A Coruña e alí tocaba, de noite, nas rúas onde o amor se compra e se vende.
Ali coñeceu unha muller que lle cambiou a sua vida, pero non a súa música, porque se dí que nunca deixou de tocar.